Placemaking en Mobiliteit laten stad weer ademen en leven
Placemaking en vergelijkbare concepten zijn ontwikkeld door enkele bekende ‘urban thinkers’, zoals Jane Jacobs, de auteur van ‘Death and Life of Great American Cities’, bekend om haar strijd voor behoud van kleinschalige buurten met gemixte functies, en Jan Gehl, Deens architect, en Fred Kent (Project for Public Spaces (PPS) in New York). Onder hun invloed zijn steden als New York (Times Square), Melbourne, Sydney en Seoel veranderd in steden met aangename plekken om te verblijven. Een van de grondleggers van Placemaking is William H. Whyte. Whyte geloofde in de kracht van mensen en in de kleinschaligheid en overzichtelijkheid van openbare ruimte.
Een belangrijke rol in Placemaking vervult de gebruiker van de openbare ruimte. De Australiër David Engwicht reclaimt straten door ze letterlijk samen met de gebruikers (al dan niet tijdelijk) om te zetten in gebruiksruimte. Net als de hiervoor genoemde ‘urban thinkers’ gelooft hij in de rol van de gebruiker als expert en ervaringsdeskundige enerzijds en het belang van een levendigheid, kleinschaligheid, ontmoeten en menging van functies als stedenbouwkundige en ruimtelijke tools anderzijds.
Placemaking en Mobiliteit
Placemaking bemoeide zich tot voor kort nog weinig met mobiliteit. Dat is opvallend, gelet op de maatschappelijke uitdagingen van bereikbare en leefbare steden. Mobiliteit in de vorm van toegankelijkheid en verbindingen is één van de pijlers voor het creëren van succesvolle openbare ruimten. Succesvolle plekken genereren activiteiten en levendigheid en vormen de voorwaarden om mensen naar zo’n plek te trekken. Daarom zijn enkele voorlopers – Eindhoven, Maastricht, Zwolle – aan de slag gegaan met Placemaking en mobiliteit.
Over Placemaking en parkeren (en mobiliteit) verscheen in Stedebouw & Architectuur onlangs een artikel door Frans Bekhuis, CROW. Hieronder kunt u dit artikel downloaden.
![Placemaking en Mobiliteit laten stad weer ademen en leven](/sites/default/files/styles/max_350/public/oldarticleimages/header_308.jpg?itok=6wBvFSee)
Placemaking in Maastricht. De ringstructuur wordt vervangen door twee tangenten van oost naar west voor de doorstroming van het autoverkeer. Het unieke is dat er tussen deze twee tangenten een ‘luw’ gebied ontstaat.
Bij het thema van dit artikel betrokken organisaties
Meer artikelen met dit thema
Lezing over de sociaal-fysieke aanpak in stadswijken
26 feb om 07:30 uurIn ons nieuwste magazine dat nu in productie is, wordt een rapport besproken dat gaat over…
Droge voeten in je woning dankzij groennorm
23 feb om 07:30 uurDrie grote banken pleitten deze week voor de invoering van een klimaatlabel voor koopwoningen. Maar wat nu als…
Doe mee: hoe denk jij over een gezonde openbare ruimte?
16 feb om 07:30 uurKunnen vuistregels voor de gezonde leefomgeving jou verder helpen? Het RIVM en het ministerie van…
Nieuwe groennorm steden vergt vele miljarden
13 feb om 07:30 uurGeen enkele bestaande norm in Nederland stelt kwaliteitseisen aan groenvoorzieningen. Mocht er alsnog een…
Vergroening én verdichting in Wageningen
31 jan om 07:30 uurHet stedenbouwkundig- en beeldkwaliteitsplan Duivendaal, ontworpen door LEVS architecten en veenenbos en bosch…
Pleidooi voor betere bereikbaarheid voorzieningen
18 jan om 13:15 uurEen coalitie van 29 maatschappelijke organisaties - 'Samen verkleinen we de afstand' - roept het nog te vormen…
Jeroen de Willigen pleit voor een nieuwe bouwcultuur
16 jan om 14:30 uurBij De Zwarte Hond is Jeroen de Willigen partner-stedenbouwkundige en creatief directeur. Deze herfst werd hij…
Uitvoering van rijksbeleid fysieke leefomgeving loopt achter
15 jan om 12:30 uurDe Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur (Rli) roept het kabinet op om de balans tussen…
Reactie toevoegen