Tijdens de aanbesteding van een bouwproject worden soms prijsopgaven gedaan voor handelingen waarvan je denkt “ik doe het zelf wel”. Ik noem dat in zo’n onderhandeling altijd een zaterdagklus. Zelden komt dit zelf uitvoeren ervan omdat het meestal een opdrachtgevers project betreft, maar nu betrof het onze eigen woning en ging het van het eigen budget af. Het ging hier over het aanbrengen van de photovoltaïsche zonnepanelen, ingekocht via de actie “Wij willen zon”. Twee pakketten van zestien panelen, bij elkaar tweeëndertig stuks.
Zonnepanelen op C2CWoning: een typische zaterdagklus
vrijdag 15 juni 2012
2 min
De afgelopen drie dagen hebben we ze gemonteerd. In de pakketten zaten precies genoeg bevestigingsrails en bouten om de panelen op de rails te klemmen. Maar niet de aluminium verbindingsblokjes tussen de rails en het zinken roevendak. Daar zorgde de zinkapplicateur voor.
Het monteren van de blokjes ging redelijk snel, de verbinding daarentegen met de rails vergde nogal wat aanpassingen. In alle tachtig blokjes moest ik gaatjes boren, wat natuurlijk niet altijd goed ging. Twintig blokjes hadden een ander profiel, dat moest ik bijslijpen, gelukkig heb ik ‘s avonds toch niks te doen …. Heel veel tijd ging zitten in de precieze maatvoering, immers met zulke oppervlakten en een kritische aannemer, die samen met het zinkbedrijf over je schouder meekijken, kun je niet rommelen. Beiden leveren zelf perfect werk, dus de lat ligt hoog!
Het kostte drie lange werkdagen, vijf boortjes en op de laatste dag de volle inzet van vriend en broer, maar het is gelukt. De eerste gemeten opbrengst was twee maal 624 volt, maar dat schijnt niets te zeggen over de capaciteit, maar wel dat de verbindingen goed zijn. Van elektra heb ik geen verstand, daar heb ik de installateur voor nodig. Deze zaterdagklus is in ieder geval weer geklaard.
Zonnepanelen monteren op C2CWoning,
zaterdagklus met familie en vrienden.
Reactie toevoegen