Een meter is geen meter is een meter
Een verschijnsel waar andere huizenbouwende en –verbouwende vrienden vooraf echter al voor waarschuwden is dat een meter soms ineens geen meter meer lijkt te zijn. Op de vele versies van de tekeningen die langskomen is het overzichtelijk en kloppend; je hebt er lang over gepraat hoe groot kamer a of b moet zijn, met de lineaal of het overtrekpapier nog zitten passen en meten net zolang tot alles ‘klopt’ en je in alle kamers ruim je meubels neer kunt zetten en er ‘je kont kunt keren’.
Maar dan komt het moment dat de fundering gestort is en globaal de buitenste contouren van het pand zichtbaar worden. En dan trap je er toch in.
’s Avonds thuisgekomen kon ik in het donker de fundering zien liggen; daar moest iets fout gegaan zijn: een woonkamertje met de afmeting van een bescheiden kinderkamer was niet wat ik in m’n hoofd had gehad toen we aan het project begonnen. Ongerust dus een meetlint erbij gepakt en in het donker (het was januari) alles nagemeten, van achter het keukenraam grijnzend gadegeslagen door Jouke. Gelukkig het klopte wel!
Het fenomeen is natuurlijk prima te verklaren: je gaat van een tweedimensionale tekening naar een driedimensionale vorm die op een grote bouwplaats gerealiseerd wordt met heel veel ‘lucht’ eromheen. Op het moment dat de buitenmuren er al staan maar de lucht boven je te zien is, lijkt de kamer naar verhouding van die hoeveelheid lucht ineens heel klein terwijl als er dan een dak/plafond in wordt gehangen de ruimte ineens weer groter wordt.
Deze nameetsessies door mij hebben de afgelopen maanden nog regelmatig plaatsgevonden: na het plaatsen van de muren, vloeren, binnenwanden etc. etc. Iedere keer klopte het met de tekening. Helaas dus ook de fors kleiner uitgevallen ‘bijkeuken’ die in werkelijkheid een ‘bijkast’ blijkt te zijn. Even zitten slapen bij versie 387 van de tekeningen…
De 'bijkeuken'. Eigenlijk niet meer dan een kast met een rare hap eruit. Om aan te geven dat er wel degelijk wat mis ging met de meters...
Reactie toevoegen