Afgelopen week had ik weer eens een interview. Altijd leuk, maar ook goed opletten: je wilt een boodschap overbrengen, serieus op de vragen ingaan en een goed beeld geven van waar je mee bezig bent. In dit interview kwam alles weer aan de orde: de ideeën achter de eerste C2CWoning, hoe we het hebben aangepakt en wat mijn motivatie nu eigenlijk is?
C2CWoning in uitvoering. Gecontroleerd werken en nauwelijks afval!
dinsdag 1 mei 2012
2 min
Goede vragen en een open gesprek. Als na een paar uur alles wel gezegd is, komen er altijd nog wat spontane vragen. Ook nu weer en daar gaat deze blog over.
De vraag was, omdat er veel op deze bouwplaats gemaakt wordt, hoe ik daar nu tegen aankeek. In het verleden heb ik immers altijd beweerd dat de beste kwaliteit bereikt wordt door de producten in de fabriek te maken en op locatie alleen nog maar te monteren. Dat staat toch haaks op wat er nu gebeurt?
Raak! Goede vraag.
Inderdaad vind ik de bouwplaatsen altijd maar primitief; in weer en wind wordt geproduceerd met veel verpakkingsmateriaal dat in het afval verdwijnt. Daar staat de fabriek tegenover waar de productie onder goede omstandigheden gecontroleerd plaatsvindt en er optimaal gebruik wordt gemaakt van de materialen, met minimaal afval.
Oorspronkelijk hebben wij de C2CWoning ook op deze wijze opgezet; een eenvoudig staalskelet waarop de dak- en gevelelementen gemonteerd worden. Na de aanbesteding bleek echter dat deze methode ruim boven het budget uitkwam. We moesten terug! Na meerdere ontwerp- en rekensessies is een mengvorm ontstaan; gedeeltelijk staalskelet en gedeeltelijk stapelbouw. Ongetwijfeld speelden daar de keuze en de eigenschappen van de aannemer in mee. Die is immers gek op zelf timmeren. Je kan het terug zien in de bouw, nu gaat de sporenkap erop; alsof het prefab is. Dit vinden ze leuk, dat kunnen ze goed!
En wat mij reusachtig meevalt, is dat ze zich gedragen als in de fabriek; gecontroleerd werken en nauwelijks afval. Mag dit prefab op de bouwplaats heten?
Reactie toevoegen