In ons themanummer Scholenbouw hebben we samen met gasthoofdredacteur Rob van der Westen een reeks van koplopers uit de branche verzameld, die veel verder kijken dan het onderwijsgebouw zelf. De grenzen met buiten - van schoolplein tot wijk - vervagen en ook inclusiviteit - binnen én buiten - is een belangrijk thema geworden. Nieuwbouw wordt nog wel gepredikt en gerealiseerd, maar behoud van oude tot monumentale panden wordt bestempeld als ‘eervoller’ (door architect Bart van Kampen, De Zwarte Hond). En steeds weer belijden de gesprekspartners het belang van de kinderen én van verduurzaming.
Voor onze kinderen...
woensdag 18 december 2024
hoofdredacteur Stedebouw & Architectuur
Ondertussen zien we dat het nieuwe kabinet geen enkele, zinnige vooruitgang weet te boeken en vooral te pas en te onpas op de rem trapt. Zo verergeren de problemen om ons heen alleen maar meer. En dan is er in de VS ook nog een gevaarlijke, criminele narcist verkozen tot president, wat op tal van mondiale terreinen instabiliteit zal veroorzaken. Als we dan naar het grootste gevaar kijken - klimaatverandering - blijkt dat de aanpak verzandt, terwijl een continue reeks van hevige overstromingen op ongeveer alle continenten zorgt voor honderden doden en tientallen miljarden aan schade.
Het is een jaar om moedeloos van te worden, maar we mogen de moed niet in de schoenen laten zinken. Al was het maar - inderdaad - voor onze kinderen, die we zo graag een fijne, leerzame jeugd bieden in een mooie, toekomstbestendige huisvesting (uitgebreid beschreven in ons themanummer Scholenbouw). Maar welke toekomst geven wij ze werkelijk? Het is inmiddels een dubieuze erfenis, waarvan we hooguit nog de schade kunnen beperken.
Het kritieke (kantel)punt lijkt voorbij. Met nog meer opwarming tot gevolg en met nog grotere rampen op stapel. Ontwikkelingen die opnieuw een signaal zijn om radicaal anders te gaan leven en werken. En om je bedrijf anders in te richten, zoals je kunt lezen in onze rubriek Rapport Kort (donuteconomie als model voor stedelijke ontwikkeling en bouw). Met een stevig pleidooi voor een manier van bouwen die is gestoeld op het democratiseren van je bedrijf, waarbij je de ‘natuur’ een volwaardige plek aan de directietafel geeft.
(1).jpg)
Bij hun opdrachten stuiten architecten nu nog vaak op een te stevig prijskaartje, aka ‘de Excel’, waardoor groene ambities overboord gaan. Toegegeven, mijn uitgavenpatroon is ook niet 100% perfect ‘groen’, maar mijn footprint wordt wel steeds kleiner. De bouwsector zal het carbon budget ook aanzienlijk moeten verkleinen. Daarbij mag de versnelling van de bouw, de verbetering van regelgeving of de verkorting van vergunningstrajecten niet ten koste gaan van de verduurzaming. En van de toekomst van onze kinderen.
Blijf nog beter op de hoogte van al ons nieuws en abonneer je op de wekelijkse nieuwsbrief van Stedebouw & Architectuur.
Tekst: Ysbrand Visser
Beeld (bovenaan): Shutterstock
Reactie toevoegen