Rotterdam bouwt Rijnhavenbrug

De Rijnhavenbrug bestaat uit vijf delen: een te openen deel om schepen door te laten, en vier vaste delen.

Zo slank mogelijk

Om maximaal zicht op de Rijnhaven te houden, stelde de gemeente Rotterdam transparantie als belangrijke eis. Brugdek en pijlers zijn daarom zo slank mogelijk uitgevoerd. Het te openen deel is een zogenoemde ‘staartbrug’. Alle techniek om deze dertig meter overkragende, stalen constructie te bedienen, zit in een kleine betonnen kelder, deels onder water. De vaste brugdelen zijn van staal. Daarvoor is gekozen in verband met de ranke vormgeving en de belasting op de ook al slanke pijlers.

Trillingen

Bij een relatief lichte, stalen brug ligt altijd het gevaar op de loer dat de constructie ‘in trilling’ wordt gebracht, bijvoorbeeld door een groep mensen die onbedoeld in een bepaalde cadans loopt. Dit potentiële probleem, dat zich enkele jaren geleden voordeed bij een voetgangersbrug in Londen, is voorkomen door voorzieningen in het inwendige van de brug op te nemen waar indien nodig dempers kunnen worden geplaatst. Of dit inderdaad nodig is, zal onder meer met behulp van groep testwandelaars voorafgaand aan de opening van de brug worden vastgesteld.

Zeshoekige pijlers

De zichtbare, zeshoekige pijlers onder de brug zijn van beton. Onder iedere pijler bevindt zich een dertig meter lange stalen buis (diameter 2,4 meter) gevuld met beton. Deze buis fundeert de brug in de draagkrachtige grondlagen op circa 25 meter diepte. Ondanks die robuuste constructie zou de horizontale stijfheid van de pijlers nog te gering zijn bij een eventuele aanvaring. Daarom wordt de brug aan de stijve uiteinden – de kades en de betonnen kelder – voorzien van zware afsteunconstructies. Daardoor kan de brug een driemaal hogere aanvaarbelasting opnemen.

Betonnen massa

De kelder is precies groot genoeg om ruimte te bieden aan alle bruginstallaties en is daarmee relatief klein. Maar de betonnen massa als geheel moet ook de grote horizontale krachten bij een aanvaring kunnen opnemen én moet de krachten van het beweegbare deel, reikend tot 40 meter hoogte, aankunnen, ook bij een eventuele noodstop. Daarom is onder water de basis van de kelder aan beide zijden verbreed met een zware uitkragende voet waarin de funderingspalen zijn ingeklemd.

De Rijnhavenbrug is gebouwd door de combinatie Colijn-Hillebrand. De officiële opening is op 8 februari volgend jaar.