“Cradle to cradle krijgt 100 procent inbreng in de gevel”

Volgens Bert Lieverse krijgt C2C een 100 procent inbreng in de gevel. “De duurzaamheidsopgaaf waar we voorstaan – en die uitermate goed past bij de filosofie van de levende gevel - gaat uit van materialen uit natuurlijke bronnen, die we ‘tijdelijk lenen’. Materialen gaan terug de  natuurlijke cyclus in of blijven door optimale recycling (aluminium kan net als glas, vrijwel voor 100 procent gerecycled worden) behouden voor het gebruik in gevels. Consequentie is dat materiaalgebruik wordt vervangen door materiaalbeheer.”

Paul de Ruiter plaatst in het expertpanel enkele kanttekeningen: “Materiaal zal voornamelijk in zijn eigen cycli ronddraaien.  Net als het aluminium van een blikje frisdrank dat voor 99 procent uit hergebruikte content bestaat. Ik geloof niet zo in het feit dat gevelmateriaal zou moeten kunnen transformeren in iets anders, zoals de C2C filosofie dat voorschrijft. Volgens mij is dat een verlies aan materiaal en energie. Volgens de theorie hebben we genoeg energie, maar in werkelijkheid weten we die op dit moment nog niet goed te oogsten. Wel ben ik het eens met de theorie dat materiaalsamenstellingen goed te scheiden zijn en daarmee weer eenvoudig te recyclen zijn.”

Paul de Ruiter ziet als basisvoorwaarde voor de gevels van morgen dat ze gemaakt zijn van gerecycled materiaal en ook gerecycled kunnen worden. “Daarnaast zorgt geïsoleerd glas dat er zoveel mogelijk daglicht en gecontroleerde zonnewarmte binnen kan komen op het juiste moment, rekening houdend met de seizoenen. De substantie in de spouw van het glas zal steeds meer uit biologisch intelligente materialen bestaan - onzichtbaar voor het oog - met de eigenschap om zonlicht om te zetten in elektriciteit. Op de dichte delen van de gevel zal steeds vaker de natuur worden gefaciliteerd, groene gevels en daken bepalen meer en meer het straatbeeld.”

Volgens Paul de Ruiter is de gevel van de toekomst intelligent. “Hij kan interactief reageren op de zon en de seizoenen, met in achtneming van het welzijn van de mens. De gevel van de toekomst is klimaatactief. En: het dak is onderdeel van de gevel, the ‘building envelope’, en zal in een belangrijke mate bijdragen aan het gebouw als energieproducent in plaats van energieconsument. Sinds 1992 hanteer ik deze hypothese vanuit mijn proefschrift ‘The Chameleon skin’.”

Een uitgebreide versie van dit artikel leest u in Stedebouw & Architectuur themanummer Gevels dat binnenkort verschijnt.